Kırklareli
.w3-content { max-width: 100%; margin: auto;} .w3-tooltip, .w3-display-container {position: relative;} .w3-black, .w3-hover-black:hover { color: #fff!important; background-color: #000!important;} .w3-display-left { position: absolute; top: 50%; left: 0%; transform: translate(0%,-50%);-ms-transform: translate(-0%,-50%);} .w3-display-right { position: absolute; top: 50%; right: 0%; transform: translate(0%,-50%);-ms-transform: translate(0%,-50%);} .w3-btn, .w3-button {-webkit-touch-callout: none;-webkit-user-select: none; -khtml-user-select: none;-moz-user-select: none; -ms-user-select: none;user-select: none;} .w3-btn, .w3-button {border: none;display: inline-block;outline: 0;padding: 8px 16px;vertical-align: middle;overflow: hidden;text-decoration: none;color: inherit;background-color: inherit;text-align: center;cursor: pointer;white-space: nowrap;}Kırklareli köylerinde ırgatlık karşılayıcı kadınlar, yurtlarını kent dünyasına değişmiyorKöyün dip iş temposuna karşın yüzlerindeki devlet tek az olmayan kadınlar, devir zamane bitirdikleri işlerle baylara taş çıkartıyor.
Erkeklerin üstelik zorlandığı işlerden kaçınmayan kadınlar, birtakımı devir saman balyalarını sırtlanıyor birtakımı devir kışlık yakacaklarını alıştırmak düşüncesince el motoru ile ormanlarda çalışıyor.
Aile bütçelerine imdat getirmek neredeyse tarlalarına ektikleri ürünleri çapalayan kadınlar, şimdilerde kışlık yemekleri tarhana, turşu, makarna kabilinden mahsulat alıştırmak düşüncesince dip himmet harcıyor.
Çiftçilikten efsanevi besiciliğine derece üretimin rastgele dalında canlı gösteriş düzlük kadınlar, "taşı toprağı altın" dedikleri köylerini, istihlak odaklı şehirlere değişmiyor.
Armağan köyünde canlı Fatma Özkaya, AA muhabirine, köyde yaşamı sürdürmenin aşırı iyi bulunduğunu ve kişiye dirlik verdiğini söyledi.
Kovid-19 sürecinde her insanın köyünün kıymetini anladığını, köydeki yaşamın, samimiyetin ve huzurun tek müşterek kentte bulunamayacağını tamlayan Özkaya, "Köyde bahçede rastgele şeyimizi kendimiz yetiştiririz, oduna gideriz, şita hazırlıklarımızı yaparız. 'Hayvanlara bak, tarlaya git' derken müşterek bakmışsın devir geçmiş. Bana 'Köy mü, kent mi?' deseler, tek doğaç köyümü yeğleme ederim. Köyün havası, insanları, rastgele şeyi doğal. Kimse köyünü bırakmasın, burada rastgele obje bol." dedi.
"Reçel, pekmez doğal, er bezi tavuklardan, motorin ineklerden"
Kızılcıkdere köyünde canlı Nesrin tan da eskiden köyden revan nice ferdin art değiştirmek istediğini anlattı.
Köyde yaşamı sürdürmenin zorluğunun da güzelliklerinin de bulunduğunu tamlayan Şafak, şu şekilde bitmeme etti:
"Köyde hayvancılık, ırgatlık yapıyoruz. Köyde sahn daim aynı. Sabah kalkıp önceki hayvanlara bakıyoruz, lüp işi, toprak derken güneş biter. Bana köyde berhayat olmak tek çetin gelmiyor. Köyde yaşam sürmeyi aşırı seviyorum. Ben doğrusu kentte yaşayamam. Biz kent hayatına alışmadığımız düşüncesince köy yaşamı alımlı geliyor. Reçel, pekmez doğal, er bezi tavuklardan, motorin ineklerden, hâlâ ne olsun."
Poyralı köyünde canlı Gülten Güvenç de 40 senedir evli olduğunu, 12 yaşından beri çiftçilikle uğraştığını dile getirdi.
Köyde yaşamı sürdürmenin zorluklarına karşın iyi bulunduğunu tabir fail Güvenç, şu şekilde konuştu:
"Güneş altında idman elbette ki çetin lakin mülk kazandığımız devir bahtiyar oluyoruz. Biz köyde yaşamaya alışmışız, şehirde, apartmanda çökmek çetin gelir. Biz köyde koşuyoruz, geziyoruz, gece olduğunda eğleniyoruz, komşularımıza iane ediyoruz. Herkesin bağımsız evi var, komşuluklar aşırı güzel. Burada kimesne kimseyi üzmüyor. Gidiyorum şehre torun bakmaya, 5 güneş üstelik çetin duruyorum. Öyle özlüyorum ki bahçemi. Domatesimizi, biberimizi, patlıcanımızı, rastgele şeyi kendimiz yetiştiriyoruz. Her obje doğal."
Köyde canlı Müzeyyen neşeli de her kişiye köyüne dönmesi çağrısında bulundu.